Bjeurk

Na języku islandzkim można sobie język zwinąć w rurkę. Nie połamać - bo jest miękki. A wiecie, że Björk [brzoza] (Guðmundsdóttir) się nie mówi Bjork? Tylko Bjeurk. I co ciekawe, to o z kropkami jest... spółgłoską? Hm. ö - wymowa zbliżona między 'u' a 'e' (usta jak do 'u' albo ‘o’ a wymawiamy 'e'). I wszystko jasne. No i tak, uwielbiam to ich atczestwo w nazwiskach. Mmmm. 

prawidłowa wymowa imienia wokalistki tutaj - polecam!

Wystarczy poszukać islandzkiej wymowy, żeby się przekonać, jaki mamy prosty język (prosty w sensie czytany niemalże identyczny z pisanym). Są też tacy, którzy to, co rodzi im się w gardle i na języku ujmują nieco ładniej... stąd obok wiersz, o języku islandzkim.

Podczytuję, staram się coś pojąć więcej. I tak, coś mi się rozjaśnia, czegoś się uczę. Pamiętacie, jak pisałam, że na Islandii nie ma drzew? Otóż były. One tam były. Dlaczego nie ma? No cóż... Działalność człowieka. Smutne. A myślałam że ona naturalnie taka dziwoka.

6. Kraina Zimnolubów, Skandynawia dla początkujących. (Tilmann Bünz) - nadal mnie zastanawiają warunki, w jakich jest w stanie żyć - i to nieźle żyć - człowiek, jesteśmy niesamowici jako gatunek. A dowodem na to są m.in. obowiązkowa nauka wpadania pod lód w szkołach szwedzkich, norweski chór męski z Berlevåg albo ludzie dowożący codziennie dzieci do szkoły dwoma łodziami (z przesiadką), na pobliską wyspę, na archipelagu sztokholmskim. Respect.

7. Islandia, Poradnik Ksenofoba (z 1998 roku, mam cichą nadzieję, że trochę się tam pozmieniało...na lepsze rzecz jasna). Popełnił to cudo Pan Richard Sale, może nie chwała mu za to, ale uśmiałam się parę razy porządnie. Najbardziej z opowieści o narodowym hysiu na punkcie sagi o Njalu, którą podobno recytują w środku nocy na wyrywki.

8. Hilda i Troll (Luke Pearson), świetny komiks. Po lekturze poprzednich pozycji przestałam się dziwić, dlaczego Hilda i Mama nie wyganiają z domu dziwnego stworka, uzasadniając, że przynosi im przecież drewno. I wszystko jasne. http://www.komiks.gildia.pl/komiksy/hilda/1