9. "Gołębie wzlatują" Melinda Nadj Abonji, Wyd. Czarne
Bohaterowie tej opowieści są częścią węgierskiej mniejszości w Serbii (Wojewodina). Wyjeżdżają jednak i stają się mniejszością węgierską z Serbii - w Szwajcarii... jak w mętliku miejsc i ludzi odpowiedzieć prosto na pytanie, kim jestem? Próbuje to zrobić Ildiko Kocsis... tak jak każdy z tej rodziny, próbuje znaleźć swoje miejsce na świecie. Jak ważne są dla nas korzenie naszej rodziny? Jak bardzo sami decydujemy o tym, kim się stajemy?
Tymczasem na Bałkanach rozpoczyna się wojna... Jak to jest, kiedy Twoi bliscy zostają tam, gdzie właśnie jest wojna? Jak to jest, kiedy społeczność, w której mieszkasz i budujesz swoje bezpieczeństwo, przeprowadza głosowanie nad tym, czy możesz w tej społeczności żyć dalej - czy też musisz wyjechać? Węgrzy, Chorwaci i Serbowie, którzy w swojej ojczyźnie musieliby walczyć przeciwko sobie, tutaj splatają swoje losy... w tym samym czasie tam...
Bardzo mnie poruszyła ta książka. Z początku trudno mi się ją czytało, z powodu specyficznej narracji i dziwnego zapisu dialogów, który sprawiał, że nie wiedziałam co jest myślą, a co słowem wypowiedzianym. A jednak to po prostu nie jest łatwa opowieść, którą połyka się w jedno popołudnie. To jest opowieść, o której myślisz jeszcze długo po tym, kiedy wybrzmiało ostatnie zdanie.
Polecam, a wydawnictwu Czarne dziękuję za podarowanie (konkursowe)!
Jak pewnie da się zauważyć zrezygnowałam z oceniania książek w cyfrach. Powód jest prosty - jeżeli książka jest na poziomie 1, prawdopodobnie bym jej nie przeczytała w ogóle. Jeżeli cały czas mam oceniać w rozpiętości 3-5, również mija się to z celem. Jeżeli mi się podobała - z opisu na pewno będzie można to wyczytać!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz