Wiem, że teraz miało być dalej o podróżach. Ale nie mogę tego przemilczeć, czuję się w obowiązku wyrazić inne zdanie, niż te wszystkie rzygające nienawiścią komentarze. Będzie o podróżach, ale innych.
Nie zawsze jest tak, że możemy wybrać drogę, czasem coś nas do niej zmusza, wcale nie chcemy wyruszać. Ale przychodzi to najstraszniejsze, czas, kiedy boimy się o swoje życie, o życie swoich bliskich. I ruszamy w drogę wierząc, że przeznaczeniu można uciec, że zmiana przestrzeni przyniesie spokój i lepsze życie. Ile już takich exodusów było w historii?Kto nie chce lepszego życia dla siebie i swoich dzieci?
Znów zatonęło 200 uchodźców. Już nie mogę o tym czytać, serce boli.
Myślę o głośnym strachu przed terroryzmem i przed pijawkami pobierającymi zasiłek. Myślę o Polakach za granicą, o naszych kierunkach szukania lepszego. O tym, jak nas za granicami kochają.
ALE. Inna jest emigracja ekonomiczna, inna kiedy chcesz uratować życie.
Gdyby teraz przyszła, skłamałbym, że wyszłaś, że na świat nie przyszłaś. Kłamałbym jak popadnie choć kłamać córeńko nieładnie. (Lao Che)
Współczucie, gdzie jesteś? Dobrobyt nie współczuje, dobrobyt nie ratuje żyć. Dobrobyt analizuje ekonomię. Dobrobyt buduje mury zamiast znaleźć sposób pomocy.
"Wyobraź sobie, jak budzisz rano swoje dzieci. Karmisz je, ubierasz, związujesz włosy córki w kitkę, kłócisz się z synem o to, jakie ma założyć buty. Teraz wyobraź sobie, że robiąc to, wiesz, że później założysz na ich kruche ciałka kamizelki ratunkowe, potem razem wsiądziecie do gumowej łodzi. Pomyśl, co będziesz im mówił, by się nie stresowały, jak będziesz starał się je rozbawić. Jak będziesz musiał się do nich uśmiechać, ukrywając swój strach. I jak się poczujesz, kiedy po twoich przejściach, szalonej ucieczce przed wojną media z grubsza oznaczą ciebie i twoją rodzinę jako imigrantów" (źródło, artykuł)
Traktuj każdego tak, jak sam chciałbyś być potraktowany. A bliźniego swego jak siebie samego. Tylko, aż tyle.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz