Lato!

Babeczki ze Złotego Osła i śniadanie na trawie. Lato!

Małe stacje wielkich kolei

Urocza mała stacja wielkiej kolei w słońcu. Krzeszowice.
Sennie, leniwie, zapach żelastwa i zmęczone powroty do domu. Lato!

Wspomnienie z nocy świętojańskiej

Dworskie dzieweczki wiły wianeczki Heja, heja, wiły wianeczki

Uwiły jeden jak młyńskie koło I puściły go i na jezioro

Podjął się Janek płynąć po wianek Wianeczek płynie Janeczek tonie

Oj koniu koniu z siodłem do domu A nie powiadaj co ja utonął

Tylo tam powiedz com się ożenił Jam się ożenił ze śmiercią grzeczną

(kategorie: polskie, obrzędowe, Świętojańskie)

Pewnego razu w najkrótszą noc, noc ognia i wody spotkała się banda pozytywnych ludzi, miłych dzieweczek i dzielnych wiłów w Tęczynku za remizą i tam działo się, oj działo...
... wicie wianków... tańce za remizą... pochód z wozem strażackim... lenistwo na trawie... napoje chłodzące... i rozgrzewające!... i śpiewy przy ogniu niemalże do świtu w tą najkrótszą noc... spanie pod drzewami... a rano kawa na drewnianym ganku starego pachnącego domu... niezapomniane dobre wrażenia z nocy świętojańskiej dzięki fundacji

"Kobieta w regionie" z Tęczynka! 

fot. M. Lewicki

fot. Czarli , driada gubiąca buty w tańcu za remizą 

Kraków od podwórka

Urok Krakowa, którego nie widać, jeżeli się nie uda zajrzeć gdzieś w bramę zamkniętą na trzy spusty...

... w którym tynk może spaść nam na głowę, gdzie nie ma ani jednego prostego kafelka, gdzie piękne drewniane balkony kiedyś niestety się rozpadną, gdzie kręte schody prowadzą do wieży księżniczki i gdzie śliwka odradza się po śmierci nowym drzewem... 

... i najfajniejszy dzwonek świata - proszę kręcić! 

Gdzie jesteś niegdysiejszy Krakowie? Na małych podwórkach... w bramach... 

dziś już mało jest miast, które nie zamykają swoich podwórek i pozwalają do nich zajrzeć...